Η προσέγγιση των κοινωνιολόγων

Βιομηχανία

   Βιομηχανία ονομάζεται η  κατασκευή ενός αγαθού ή υπηρεσίας μέσα σε μία οικονομία. Παρόλο που η βιομηχανία αποτελεί μία ευρεία έννοια για κάθε είδος οικονομικής παραγωγής, στα οικονομικά και τον αστικό σχεδιασμό η βιομηχανία είναι συνώνυμη της δευτερογενούς παραγωγής, η οποία είναι το είδος της οικονομικής δραστηριότητας που ασχολείται με την κατασκευή αγαθών και προϊόντων.

  Υπάρχουν τέσσερις κύριοι βιομηχανικοί οικονομικοί τομείς, ο πρωτογενής τομέας που αφορά κυρίως τη βιομηχανία εξαγωγής πρώτων υλών όπως η εξόρυξη και η γεωργία, ο δευτερογενής τομέας που αφορά την διύλιση, την κατασκευή και την παραγωγή, ο τριτογενής τομέας που ασχολείται με υπηρεσίες (όπως η νομική ή η ιατρική) και τη διανομή των αγαθών και ο τεταρτογενής τομέας ο οποίος είναι σχετικά νέος τύπος της γνωστικής βιομηχανίας που εστιάζει στην τεχνολογική έρευνα, σχεδιασμό και εξέλιξη, όπως ο προγραμματισμός ή η βιοχημεία. Επίσης έχει προταθεί και ένας πεμπτογενής τομέας που θα περιλαμβάνει τις μη κερδοσκοπικές δραστηριότητες. Η οικονομία χωρίζεται επίσης δύο τομείς, δημόσιο και ιδιωτικό, με τη βιομηχανία να κατατάσσεται συνήθως στον ιδιωτικό. 

  Η βιομηχανία με την έννοια της παρασκευής-κατασκευής έγινε ο κύριος τομέας παραγωγής και εργασίας στις Ευρωπαϊκές και Βορειοαμερικανικές χώρες κατά τη διάρκεια της Βιομηχανικής Επανάστασης, με την ανατροπή των προηγούμενων εμπορικών και φεουδαρχικών οικονομιών, μέσω της ταχείας και επιτυχούς τεχνολογικής ανάπτυξης, όπως επήλθε για παράδειγμα με την εισαγωγή του χάλυβα και του γαιάνθρακα στην παραγωγή. Βοηθήθηκε από τις τεχνολογικές εξελίξεις και συνέχισε να αναπτύσσεται σε νέους τύπους και τομείς μέχρι και σήμερα. Ως επακόλουθο, οι βιομηχανικές χώρες άρχισαν να υιοθετούν καπιταλιστική οικονομική πολιτική. Σιδηρόδρομοι και ατμόπλοια άρχισαν γρήγορα να συνδέουν παγκόσμιες αγορές οι οποίες ήταν προηγούμενα απρόσιτες, επιτρέποντας σε ιδιωτικές εταιρίες να εξελιχθούν σε ανήκουστα για την τότε εποχή μεγέθη και πλούτο. Από την Βιομηχανική επανάσταση και έπειτα το ένα τρίτο περίπου της παγκόσμιας οικονομικής παραγωγής προέρχεται από τη βιομηχανική παραγωγή, ποσοστό μεγαλύτερο από το αντίστοιχο ποσοστό της αγροτικής παραγωγής.

   Πολλές ανεπτυγμένες χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς, και αρκετές αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Κίνα και η Ινδία, εξαρτώνται σημαντικά από τη βιομηχανία. Οι βιομηχανίες, οι χώρες στις οποίες βρίσκονται και δραστηριοποιούνται και οι οικονομίες των χωρών αυτών διασυνδέονται με ένα πολύπλοκο δίκτυο αλληλεξάρτησης.

Νομοθεσία σχετική με την ζωή κοντά στις βιομηχανίες

(Πώς απομακρύνεται μία βιομηχανία όταν πλησιάζουν τα σπίτια της πόλης;)

Γύρω από πόλεις και οικισμούς με πληθυσμό μεγαλύτερο από 2.000 κατοίκους σύμφωνα με την τελευταία κάθε  φορά απογραφή και σε ζώνη που εκτείνεται σε πλάτος 700 μέτρα, για πόλεις και οικισμούς με πληθυσμό πάνω από 2.001 μέχρι και 10.000 κατοίκους και 1.000 μέτρα, για πόλεις με πληθυσμό πάνω από 10.000 κατοίκους απαγορεύεται η ανέγερση νέων βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Η απόσταση αυτή μετράται από το τέλος του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου ή από τα όρια των οικισμών που στερούνται ρυμοτομικού σχεδίου.

Βιβλιογραφία, ηλεκτρονικές πηγές:

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B9%CE%BF%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1

http://www.nrdc.org/air/

Μέλη ομάδας

Σοφολόγη Αρετή

Τοπουζίδου Μαρία

Τσιμπέρη Χρύσα

Τσολακίδης Αποστόλης

Φωτεινού Ανδριάνα